เมื่อ ๑๐๐ ปีก่อน “คนจีน” หนีความยากจน เสื่อผืนหมอนใบ มาเมืองไทย เป็นกุลี แบกข้าวสาร ลากรถ ขายน้ำเต้าหู้ ฯลฯ คนไทยดูถูก เรียกไอ้เจ็ก แต่คนจีนขยันขันแข็ง หนักเอาเบาสู้ อยากเป็นเจ้าของกิจการ อยากเป็นพ่อค้า คนไทยชอบสบาย อยากเป็นเจ้าคนนายคน รับราชการ มียศมีสี มีเกียรติ วันนี้คนจีนร่ำรวย เป็นเจ้าของกิจการมากมาย คนไทยเป็นลูกจ้าง และเป็นลูกหนี้คนจีน
๕๐ ปีก่อน คนอินเดีย คนบังคลาเทศ หนีความยากจน มาเมืองไทย เป็นยาม ขายนมแพะ ขายถั่ว คนไทยดูถูก เรียกไอ้บัง คนอินเดียขยัน เจียมเนื้อเจียมตัว ประหยัด เก็บออม อดทน ไม่ยอมเสียเปรียบ วันนี้ คนอินเดียเป็นเจ้าของกิจการมากมายในไทย คนไทยเป็นลูกจ้าง และเป็นลูกหนี้คนอินเดีย
๓๐ ปีก่อน คนเวียดนาม อพยพมาไทยเพราะสงคราม มาเป็นลูกจ้างทำประมง ทำนา ซ่อมรถ คนไทยดูถูก เรียกไอ้แกว วันนี้ เมืองไทยโดยเฉพาะทางอีสาน และภาคตะวันออก คนเวียตนามเป็นเจ้าของกิจการมากมาย คนไทยเป็นลูกจ้าง และเป็นลูกหนี้คนเวียตนาม
วันนี้!!! คนเขมร คนลาว คนพม่า เข้ามาไทย ทั้งถูกต้องและแอบหนี เพราะ AEC เปิด รับค่าแรง ๓๐๐ บาท เข้ามาเป็นคนรับใช้ในบ้าน พนักงานโรงแรม เด็กเสริฟ์ร้านอาหาร เด็กปั๊ม คนงานก่อสร้าง คนไทยดูถูก เรียกไอ้ลาว ไอ้เขมร ไอ้หม่อง สิ่งที่น่าเป็นห่วงในอนาคต คือ อีกแค่ ๒๐ ปีข้างหน้า ชนชาติต่างๆ ที่อพยพเข้ามา ก็อาจเป็นเจ้าของกิจการกันหมด และคนไทยก็กลับมาเป็นลูกจ้างคนเขมร คนพม่า คนลาว และเป็นลูกหนี้เขาเหล่านั้นเหมือนพ่อแม่ปู่ย่าตายายของพวกเรา หรือเปล่า?
ทำไม? คนไทยมีความรู้ มีฝีมือแรงงานที่ดี แต่ไม่สร้างโอกาส ไม่สร้างงานให้มีคุณค่ากับตนเอง งานหนักหน่อย ท้อ ลาออก งานเหนื่อยหน่อย บ่น ลาออก งานมากหน่อย บอกค่าจ้างถูก ไม่คุ้มค่า ลาออก น่าเป็นห่วง คนไทยที่รักสนุก รักสบาย ไม่อดทน ไม่พึ่งพาตัวเอง ชอบหรูหรา หน้าใหญ่ ใจถึง ประมาณว่า "ฉิบหายไม่ว่า ต้องการชื่อเสียง" แข่งกันอวดรวยโดยการมีหนี้สิน จนหนี้ท่วมตัว โกหกตัวเอง หน้าชื่นอกตรม เลี้ยงลูกให้เป็นลูกเทวดา เลี้ยงลูกไม่รู้จักโต เสพติดวัตถุนิยม ขายที่ดินปู่ย่าตายายกิน ขออย่าให้เป็นอย่างนี้เลย คนไทยมีฝีมือ มีทักษะดี ฉลาด ไหวพริบดี เอาตัวรอดเก่ง คนไทยมีดี นำมันออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์กันเถอะ "รักกันไว้เถิดคนไทย" อย่าให้ อีก ๒๐ ปีข้างหน้า คนไทยต้องเป็นลูกจ้าง หรือ ต้องเป็นลูกหนี้ของคนต่างชาติใน AEC เลยนะ
#ตาลพระนคร 29/6/67
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น