▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎คำนาง▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
▪︎▪︎ย่างเลาะหนองฮ่องห้วย..ควายบักเลเล็มหญ้าอ่อน
แมงจิซอนพือปีกฮ้อง..เสียงก้องทั่วโถ่งนา
นกเจ่ากินปลาเย้ย..เสยงอยคอนอ้อนคู่
จูงเอาควายบักตู้..ย่างเล็มหญ้าเลาะนา
▪︎▪︎ถามคนอยู่ทางฟากฟ้า..เมืองใหญ่อันไกลแสน
ว่าสิหวนคืนนา....พร้อมห่าฝนตกต้อง
ฟังคูบาตีกลองฆ้อง..ยามแลงดังฮ่วนฮ่วน
นอนเถียงนาถ่าหม่อมหล้า..สิมาบ้านพร้อมห่าฝน
▪︎▪︎คนคอยคนนับมื้อ..ฮับคืนฮังเถียงหลังเก่า
ข้าวเขียวเทายามแดดต้อง..คึดนำน้องเว้านั่งเฮียง
ยินแต่เสียงกาฮ้อง..งอยคอนก่อนสิค่ำ
เมฆาดำไหลหล่องเลื้อน..เตือนใจอ้ายผู้อยู่นา
▪︎▪︎ยามแดดฮ้อนเข่าฮ่มหว่า..ลมเย็นโชยโบยพัด
ผ้าแพรพันเช็ดเหื่อย้อย..เฝ้าคอยเจ้านั่นต่าวหา
ฝากนกกาส่อยเอิ้น..เอาลมฝนส่อยพัดเป่า
บอกใจสาวน้องเจ้า..มีคนถ่าอยู่เถียง
▪︎▪︎หรือใจเอียงจนลืมอ้าย..สาวลืมชายเคยขานต่อ
อยู่ใสน้อกาเฮียกเอิ้น..แนมเถียงน้อยนั่งหมอง
ใจอ้ายอ้าปากป้อง..ให้น้องต่าวคืนนา
อย่าได้หลงเมืองหลวง..จนเจ้าลืมไลอ้าย....
▪︎▪︎คำนางเอย.ฯ....▪︎▪︎
***********************************************
คนป่า คนป่า.3/7/67.แรม12ค่ำเดือน7ปีมะโรง
วรรณศิลป์พฤกษาป่าฝั่งซี อ.เสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด
คารวะครู อาจารย์ สวัสดีทักทายพี่น้องทุกท่าน
ผิดพลาดน้อมกราบขออภัยครับ สบายดี
***********************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น