10 ปีเหลือแค่ความทรงจำกับคำถามมากมายว่าทำไม?
ขอคืนอิสระให้แด่เธอในทุกๆอย่าง หลุดพ้นจากกันและกันอย่างสมบูรณ์ ไม่มีอะไรติดค้างเลย
ตลอดระยะเวลา 10 ปีคิดมาตลอดว่าไม่มีอะไรมาทำลายความรักของเราได้ แน่นอน วันนี้ได้รู้แล้ว ว่าจะกี่ปี ถ้าเขารักเรามากพอเขาจะไม่รักคนอื่น จากนี้ไปจะไม่ขอหาคำตอบอะไรอีกแล้ว ยอมตัดจบดีกว่าเจ็บเรื้อรัง ถ้าเขายังกล้าทำในสิ่งที่รู้ว่าเราต้องเสียใจ นั่นไม่ใช่ความรักแล้วแหละ เราเองยังเชื่อเสมอว่ารักที่ดี คือรักที่ทำให้เราไม่คิดมาก ไม่ต้องตั้งคำถามหรือสงสัย มีความสุขและใช้ชีวิตได้ปกติ และรักเรามากพอเท่าที่เราเองก็รักเขา อะไรที่รู้ว่าทำแล้วอีกฝ่ายจะต้องเสียใจก็คงไม่ทำ ความซื่อสัตย์ไม่โกหกมันคือ พื้นฐานของความรักไม่ใช่สิ่งที่เราต้องมาร้องขออยู่แบบนี้
ทุกช่วงเวลาที่ต่อสู้กันมา สุดท้ายไม่ใช่เราที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ไม่เป็นไร เมื่อเราทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว ถ้าเขาเลือกทรยศเราก็ต้องปล่อย ไม่มีทางลดตัวไปแข่ง หรือแย่งกับใคร กับเรื่องความรักถ้าไม่ได้ทั้งหมดก็ไม่เอาเลย โอกาสไม่ได้มีไว้ให้สำหรับคนไม่รู้จักพอ การนอกใจเกิดจากความตั้งใจเสมอ
การตัดสินใจครั้งนี้มันหนักแน่นและไม่มีวันหวนคืน ขอให้เราหลุดพ้นจากสิ่งที่เราอดทนกับความเจ็บปวดนั้นมาตลอด ก็เสียใจแหละแต่เราก็ทำหน้าที่คนรักที่ดีได้อย่างดีที่สุดแล้ว จนวินาทีสุดท้าย ไม่นึกเสียดาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น