* เจ้ารู้ไหม ในสมุด ผุดอดีต
รวมริ้วร่อง รอยกรีด ขีดหลากหลาย
คณานัก อักษร ซ่อนเส้นลาย
* มองรูปภาพ ซาบซึ้ง ตราตรึงหนอ
เมื่อเห็นพ่อ ภูมิพล เหมือนมนต์ขลัง
อยู่หน้าปก ยกชู ดูจริงจัง
ค่อยค่อยตั้ง หนังสือ มือวันทา
* เปิดแย้มดู รู้ไหม เติมไปหมด
บันทึกจด จำมั่น ฉันเองหนา
ถูกครูตี ที่น่อง ต้องอาญา
ข้อกล่าวหา แกล้งสาว คราวนี้โดน
* ตรงกลางเล่ม แลหลาย คล้ายเสมือน
ชักชวนเพื่อน ร่วมห้อง ท่องผาดโผน
ไปลอยล่อง เล่นน้ำ กำปาโคลน
ลิงทโมน กระโดดดิ่ง วิ่งลงคลอง
* อีกมากมาย หลายหลาก อยากเอื้อนเอ่ย
คราก่อนเคย สุขสันต์ วันฉลอง
สมุดแจก แยกเรื่อง ระเรืองรอง
สุดแต่ใคร เจ้าของ ครอบครองกัน
* รอยจารึก ระลึกหา หน้าสุดท้าย
นับมากมาย บัดนี้ ผู้มีฝัน
ทั้งดอกเตอร์ เธอครู หรือผู้พัน
อย่างประสบ ครบครัน เพื่อนฉันเป็น *****
ขอบพระคุณเจ้าของภาพครับผม
#ประพันธ์โดย บุญยัง อ่อนเกตุพล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น